Ik heb psoriasis. Voor mij betekent dat, dat ik veel last heb van mijn arm en ik slik medicijnen om de pijn te verminderen. Door de bijwerkingen van deze medicijnen kon ik mijn fysieke werk bij een glasvezelbedrijf niet meer voortzetten en ben ik sinds november 2020 gestopt met werken. Zodoende ben ik bij het UWV terecht gekomen, waar ik werd doorverwezen naar Startwijzer.
Toen ik begon bij mijn coach Annemiek van Grinsven, wist ik nog niet welke kant ik op wilde. De familie en de Hindoestaanse cultuur waar ik in ben opgegroeid hebben mij veel tegengehouden. Ik heb altijd veel baantjes gehad, puur omdat ik moest werken. Ik wilde zelf echter graag de muziek in, maar ook dit werd tegengehouden. In de Hindoestaanse cultuur zegt men: “je kunt beter dokter worden dan muzikant”. Ik heb er dus nooit echt bij stilgestaan wat voor carrière ik wil hebben.
Er is altijd gezegd dat ik niet goed genoeg was, en dat neem je onbewust mee. Door Annemiek ben ik gaan beseffen dat het niet belangrijk is wat anderen van je vinden. Door te praten met haar kwam ik erachter dat ik dit nooit kwijt kon bij iemand. Samen zijn we op zoek gegaan naar wat bij mij past. Annemiek heeft mij laten zien hoe ik moest solliciteren, dat ik mijzelf moet gaan waarderen en dat ik mijn passie mag volgen.
Door het traject met Startwijzer ben ik erachter gekomen dat je niet hoeft te kiezen tussen een baan of zelfstandig werken. Je kan beide in je leven hebben. Daarom heb ik gekozen voor parttime werk bij een callcenter, zodat ik mij meer met mijn passie voor muziek bezig kan houden. Ik ben nu weer muziek aan het schrijven en opnemen, dat is mijn passie.
In de toekomst wil ik misschien een eigen onderneming beginnen om mensen te helpen die hetzelfde doormaken als wat ik heb doorgemaakt. Mijn tip voor mensen die in een vergelijkbare situatie zitten: accepteer alle gevoelens en emoties die je ervaart. Je kan jezelf niet altijd positief voordoen, het negatieve moet je ook ervaren. Pas dan weet je wat geluk is.
Het verhaal van Djaimini uit Uden