fbpx

starters met een verhaal

Sebastian heeft zijn droombaan gevonden

Vanaf mijn vijfde wist ik al zeker dat ik iets wilde doen met autorijden, voor mij is dit altijd vanzelfsprekend geweest. Helaas heb ik al jong veel fysieke problemen ervaren, mijn lichaam is belabberd. Ik heb al eens twee jaar niet kunnen werken door een zware hersenschudding en de afgelopen vijf jaar was ik thuis met extreme RSI-klachten. Deze werden verergerd door de oefeningen die ik daarvoor moest doen, waardoor het alleen maar langer duurde. Het is voor mij een hel geweest want ik kon helemaal niets meer.

Gelukkig is het sinds een jaar helemaal over en kon ik verder gaan kijken. Toen ik bij Startwijzer binnenkwam wist ik niet echt meer wat ik wilde. Iets met autorijden, natuurlijk. Maar niet iets wat fysiek te zwaar was, ik moet toch altijd om mijzelf denken. Samen met mijn coach Rosa heb ik toen veel oefeningen gedaan, welke ik echt heel erg leuk bleek te vinden. Ik heb mijzelf beter leren kennen. Zo kwam ik er achter dat ik toch liever pakjes vervoerde dan personen en ben ik nu bij een koeriersbedrijf in dienst waarbij ik dat kan doen. Het is voor mij een droombaan, want ik zit niet stil en kom op veel verschillende plekken in het land. Ook vind ik het leuk dat ik nu veel meer sociaal contact heb met mensen, omdat ik bij alle bedrijven een praatje kan maken.

Ik kan mij niet meer herinneren hoe ik voor het traject bij Startwijzer was. Ik ben gegroeid als persoon en zelfverzekerder geworden. Rosa benoemde dit ook, dat ik een gigantische sprong heb gemaakt. Ik was altijd een heel verlegen type. Op school zat ik altijd op de achtergrond en ik wilde nooit de aandacht op mij gevestigd hebben. Ik heb een spraak-taal stoornis en heb nooit gedacht dat ik ooit gesprekken kon voeren. Ik was ook bang, dat mensen er wat van dachten of bepaalde conclusies zouden trekken. Nu boeit dat mij niet meer. Ik ben heel sociaal en een praatje maken is voor mij makkelijk geworden. Ik vind het zelfs hartstikke leuk!

Natuurlijk zijn er ook mindere dagen, soms moet je ook wel eens iets doen dat je niet leuk vindt. Toch blijf ik altijd positief. Als ik maar mag rijden, dan heb ik een topdag. Omdat ik zo lang thuis heb gezeten ben ik al blij dat ik gewoon aan het werk mag.  Ik heb nog veel dromen, maar de meeste zijn in mijn ogen bedrog. Zo wil ik graag 360 graden foto’s maken van winkels, zodat je online een kijkje kunt nemen in de betreffende winkel. Dan kan ik twee dingen combineren, fotograferen en rijden. Helaas werk je dan wel voornamelijk alleen en ik werk graag ergens waar ik sociaal contact heb. Architect worden is ook nog een droom van mij, maar je moet denk ik wel realistisch blijven. Omdat ik moeite heb met leren kost alles mij veel meer tijd en is deze opleiding te hoog gegrepen.

Het meest trots ben ik op mijn positieve instelling. Ook ben ik trots op dat ik eindelijk werk gevonden hebt en daardoor ook een ritme. Voor mij is een ritme heel belangrijk. Ik heb nu meer overzicht over mijn leven en kan daardoor meer. Zo sport ik nu zelfs weer. Door een ritme te hebben kan ik ook nog positiever blijven, omdat ik alles kan blijven overzien. Het meest trots ben ik echter op dat ik heb leren praten. Ik heb hier iedere dag van mijn leven aan gewerkt en nu is het mijn grootste trots. Over de tip die ik mensen mee wil geven heb ik lang nagedacht. Ik denk dat het een coach kiezen is die bij jou past. Wanneer je goed samen kunt werken met een coach komt daar in mijn ogen heel veel goeds uit. Je kunt je zelf beter ontwikkelen en blijft zo ook positiever. Ik ben blij dat ik Rosa heb leren kennen, voor mij is daar echt veel goeds uit voortgekomen!